Kaybolan yüzler.
Bir gece yarısı pencereden dışarı bakarken
yüzleri o yansıda kaybolan yüzlerce insanın feryatları buğulanırken camlarda ansızın tıkırdayan bir ses
gecenin en ahenkli nağmesini süzüyor kulaklarımızdan içeri
Biz bu sokaklara aşinayız
Kendimizi bilmezden evvel yani çok evvel bir gece yarısı
trompet sesleriyle ayaklarımızı bir ritim duygusuna kaptırmışken
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim