Akşam oldu.
Yandı bir, bir evlerin ışıkları.
Satıcılar terk ediyor,
Issız sokakları.
Sarılıyorum yine,
Naçar yalnızlığıma.
Köpeklerin havlamaları,
Duyuluyor uzaklardan.
Kapandı pencereleri,
Kapıları evlerin.
İçime bir engerek gibi,
Çöküp oturdu yalnızlığım.
İçimde fırtınalar,
Her yer hüzün.
Arıyorum ayak izlerini.
Ruhum paramparça.
Boşlukta kalıyor ellerim.
Veda çiçekleri açıyor,
Kırılgan yüreğimde.
İçimde bitmeyen,
Bir senfoni..
Kayıt Tarihi : 22.6.2020 14:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnızlığın sesi ne kadar uzak olursa olsun her yerden duyulur.. Uğultudur çünkü ve sineyi parçalayan çığlıktır..
Duydum, hissettim ve parçalandı..
Ellerinize yüreğinize sağlık
Tebrikler..
TÜM YORUMLAR (11)