Yalnızlık Senfonisi Şiiri - Gürkan Aydın 2

Bu bir yalnızlık senfonisi
Çalar sürekli, sana gelir mi sesi?
Sorarsın belki duymasan da nefesimi
Görmesen de bitkin düşmüş bedenimi
Çalar sessiz sessiz duyurmak için kendini

Notalar dökülür ortaya zalimce
Kederler basar içimi biraz içince
Mezem sen, fotoğrafın karşımda çerçeve içinde
Çalar o senfoni hep aynı biçimde
Bırakır beni yine yeniden acılar içinde

Bestesi yazılır her gün, deli düşünceler beynimde
Ama hep aynı tınılar vurur yüreğimi haince
Kanatır yaramı notalar, iğne gibi batar kalbime
O Senfoni hep çalar durur, sensizlik için de!

Yalnız doğar yalnız gideriz bu alemde
Gün gelir çeker gideriz dört kollu içinde
Sevdalar hep kalır yüreğimizde, cismi gidince
Çalar o senfoni hep yalnızlık içinde…

Gürkan AYDIN