Gittin götürdün gökyüzü kentini
Közün köpüğüne ömrümü sardın
Aynalarda bıraktığın hatıralarda çürüdü
Dilimin ucuna düştü efkarlarım
Aşkın rüzgarında uçuşur duygular
Yalnızlığın barınağı oldu yüreğim
Gözlerimin kederinden
Şafağa damladı gökyüzü bulutları
Usumda koşan yalnızlık taylarıdır
Pencerem de kaybolan haftalardır aylardır
Aşk zarfına pul satan güvercinlerde uçtu
Gün ortasında kayboldu gökyüzü güneşim
Kayıt Tarihi : 8.7.2015 14:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şah İsmail Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/08/yalnizlik-senfonisi-35.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!