Ağır aksak, bir gözü kör,aşka müebbet giymiş bir sevda bizimkisi.Çoğu zaman tecrit edilmiş,susmaya mahkum.Bir yürekte sıkışıp kalmışız.Ne ben kendimi atıp çıkabiliyorum aydınlığa,ne de sen tutabiliyorsun semayı avuçlarında.Bir yalnızlık senfonisi bu.
Sıkışıp kaldık,tıpkı, koca şehir İstanbul gibi kalabalıklar arasında.
Kayıt Tarihi : 21.6.2014 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)