Nasıl başlanır dokuzuncu yalnızlık senfonisinin şiirsel versiyonuna
Kirli deniz maviye olan tutkusunu yazabilirmi dalgalarla
Alışabilirmi zamansız renk değişimlerinin kahrediciliğine
Esmeyen meltem rüzgarlarına olan tutkusunu yenebilirmi
Doğru olmadığını bildiği halde yaptıklarının
Ölü melek balıklarından zoraki bir cehennem denizi yaratırmı kendine
Sonunda yenik düşüp ağlamayı öğrenir açık denizlere sarılamamanın hüznüyle
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta