Bir yalnızlık senfonisi çalar durur her gece
Işıklar sönüp başın yastığa düştüğünde...
Hani o en sevdiğin melodiler var ya
hepsi birden silinirler zihninden.
Ne yapsan fayda etmez.
Hep o bildik notalar
gıcırtılı melodisinde tekrar ederler binlerce kere.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta