Sessizlik yavaş yavaş yaklaşıyor bir adım ötede sanki
Zaman gün be gün daralıyor vakit gelmiş belki
İnsanlar uzaktı zaten,görünmez oluyorlar sanki
yalnızlık şairi diyorlar bana ama ben yalnız bir şairim sadece...
İnsan bekler mi ölümü hasbihal etmek için
Ya da umudunu keser mi gelecek dünden
Ziyan görür mü aşkla geçen her geceye
Zülüm mü dersin düşünmek yada lütuf mu düşünememek
Konuşmadan nasıl anlatılır bütün dertler,kederler...
Bakmadan nasıl sever insan yada nefret eder
Kara toprak mıdır sadık yar yada mecburi aşık mı
Gönül kanamadan hiç mutlu olamaz mı...
Kayıt Tarihi : 24.11.2013 04:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!