Yalnızlık benzer bir yağmura.
Yükselir denizden akşamlara;
çıkar göklere, o ırak ve ücra
ovalardan her zamanki yerine.
Ve dökülür gökten şehrin üzerine.
Tüm sokakların yüzü sabaha çevrilirken,
bir şey bulamamış bedenler
birbirilerinden hüsranla ve mutsuz ayrılırken;
biri diğerinden nefret edenler
bir yatakta beraber uyumaya mecbur kalırken
aradaki o saatlere yağar:
Yalnızlık sonra ırmaklarla akar.
R.M.RİLKE
Çeviri: Osman TUĞLU
Osman TuğluKayıt Tarihi : 29.12.2009 03:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Einsamkeit Einsamkeit ist wie ein Regen. Sie steigt vom Meer den Abenden entgegen; von Ebenen, die fern sind und entlegen, geht sie zum Himmel, der sie immer hat. Und erst vom Himmel fällt sie auf die Stadt. Regnet hernieder in den Zwitterstunden, wenn sich nach Morgen wenden alle Gassen und wenn die Leiber, welche nichts gefunden, enttäuscht und traurig von einander lassen; und wenn die Menschen, die einander hassen, in einem Bett zusammen schlafen müssen: dann geht die Einsamkeit mit den Flüssen... Rainer Maria Rilke
sevgili Osman Tuğlu,
çok teşekkürler sağladığın katkıya.
şiirin ikinci kısmıyla biraz daha uğraşmak mı gerek acaba.
saygılar
i.durmuş
Çok güzeldi duyarlı yüreğinize sağlık
Saygılar kaleminize.
Yeni yılın kutlu olsun, nice mutlu yıllara..
'
Karamanlı Aşık Çağlari
TÜM YORUMLAR (6)