Yalnızlık Rıhtımı Şiiri - Mehmet Nuri Ya ...

Dönüp sırtını
Ben yokmuşum gibi davranman yok mu
Sonra sessizlik içinde kayboluşum(uz)
Yalnızlık rıhtımında
Geçen gemilere el sallamak varken doyasıya
Nedensiz tükeniyoruz ikimiz de
Bazen kırık iskele tahtalarına takılıyor ayaklarım(ız)
Sendeliyoruz
Boşlukta ellerim(iz) bir el arıyor çaresiz
Uçan martılar acıyarak bakıyor gözlerim(iz) e
Kanatsız olmak bu kadar mı koyar adama
Uçamamak
Duyamamak tertemiz düşlü çocuk sesini
Hep aynı nakaratı tekrarlamak
Özlem duymak baharlara
Bir düş gibi
Ve sonra uyanmak rüyadan
Haykırışlarla
Oysa herkesin vardır bir Juliet'i
Kiminin sadece madde kokarken saçları
Kiminin bambaşkadır
Dönüp sırtını
Ben yokmuşum gibi davranman yok mu
Sonra sessizlik içinde kayboluşum(uz)
Yalnızlık rıhtımında...