Yalnızlık Rapsodisi

Dokunsam, paramparça dizelerim
Ufalanır ellerimde,
Hangi adı yazsam, adının yerine
Mürekkebim kirlenir.

Çocukluğunu emzirir bir köşede,
Elif bacım.
Bir şarkıya nakarat olur,
Yeşile çalar ansızın;
Eşikten sinsice giren, ağlayan yeri

Ocakta yeni demlenmiş yalnızlığım var,
Misafirim olur, severim
Çapkınca bakıştığım dolunay
Ve çayımıza şekerdir,
Gökteki bütün yıldızlar

Şerh düşülür yaşanmış günler için
Yaşanmamış günlere,
Falanca davacıyla, filanca davalı,
Ellerinde cevizleriyle
Koşturup durur adliye önünde
Her şeyin hesabı yine benden sorulur.

Eskimiş bir plak, dönmeye çalışır
Kendi delikanlı çağına
Sararmış bir fotoğrafta yüzün kalır
Yapışır tazeliğin, eskiyen yüzüme
Hangi rüyadan uyansam
Kâbuslar kucağıma çöreklenir
Baktığım her yüz, sonunda dönüp dolaşır
Yine seni bana getirir

Dokunsam, paramparça dizelerim,
Ufalanır ellerimde,
Hangi adı söylesem, adının yerine
Düşlerim kirlenir!