Yalnızlık Profili Şiiri - Alev Yavuz

İndiğimde sahile
avuç dolusu yalnızlık topladım masmavi denizden.
Kayıklar kimbilir hangi yöne kürek vuruyorlar
balıklar kaçıncı kısmetlerine yüzüyorlar.
Evren sanki benden daha mutlu;
bulutların pamuk yığınından,
martıların çığlığından,
simitçi çocuğun sırıtışından anlıyorum bunu.
Bana inat
saatim
beşte durmuş.
Zaman beni sanki
mutsuzlukta unutmuş.
İstanbul akşam güneşinin sarhoşluğunda
çünkü
akşam güneşi güzele vururmuş.
Bense çirkinim;
dulda oturmuşum
görmüyor güneş beni.
Güneş bile benden mutlu
çünkü İstanbulun sinesine
özgürce kızıllığını sunmuş.