Yalnızlık Peronu 1 Şiiri - Nergiz Garibli

Bir şarkı söylemek ister kalbim sonsuzluğun türküsünde
Seni hiçe saymak istercesine.
Ben var olmaktan çıktığım gün,
Pervazlanıp uçmak ister gönlüm.
Hayırlar, şerler yan yana…
Adım adım yaklaştık sona…
Her adımda bir ben olmak için,
Ölüme gitmek gerek…
Eller, eller yalnızlığın tanrıçası!
Haykırıp durur, ölüm ölüm dercesine…
Ve yalan, yalanlar.
Her ne ise, ölüme bir kala, sevdim seni!