Yalnızlık Penceremde..! Şiiri - Habil Özmen

Her sabah taze bir nefes ararken
Penceremde esiyor sensizlik
Öylesine alışamadık bir hissizlik
Seninle olmak varken Aşk...!
Her nefeste sensizlik....
Rüzgarın değirmeni sanki
Sonbaharda sallanan ağaçlar
Senin gidişini hatırlatır, O anki..!
Yere düşen çığlık çığlığa yapraklar
Dalından ayrılıklar..!
Geceleri uğuldar rüzgar bir ecel gibi
Vakitsiz kaç yaprak kopar gecemde
Sonbaharın sensizliklerinde..!
Beyaz bir kış perisi gibi gelsende...
Görsem kendimi Kahve gözlerinde
Ah bir görsem O sarı saçlarınla
Aşk seni yalnızlık penceremde..!