Yalnızlık Paylaşılmaz

sözünü özünü bilirim.

seni öylece severim.

hep beklerim,

boşuna gibi gelir ama,

beklerim...gelecek derim;

beklerim paylaşman için yalnızlığımı.

beklerken düşünüp durdum...

gözlerime baktım aynada...anladım...

bu öyle bir zaman ki;

bazen küçücük

bazen kocaman

ve sadece bana ait olan.

bir bakıyorum bana beni anlatıyor;

bir bakıyorum bana dünü,bugünü

yarını anlatıyor.

bir başınalığımda çoğalıveriyorum onunla.

kalabalıklarda harcadığım yalnızlıklara acıyorum...

sonra alışıyorum onunla olmaya

bir yabancı olmuyorum ona.

kendime sımsıkı sarılıyorum onunla.

sarılıyorum kendimde bulduklarıma;

bulduklarımı paylaşıyorum.

birden bir şimşek çakıyor beynimde,

birşeyler çalınıveriyor kulağıma;

acıtmıyor da artık üstelik

o değerimdir benim...

paylaşamam yalnızlığımı...

yalnızlık paylaşılmaz...