kendi kollarınla kendini sarıyorsan
kokluyorsan yastıkları, yar gibi
sağır duvarlardan cevap arıyorsan
haykırıyorsan adını, dua gibi
sen de oyundasın
sen de,
bir dama taşı gibi
ben nerdeyim?
bu oyunun adı yalnızlık
bilir misin?
düğüm değil bu, kördüğüm
çözemezsin
büyüdükçe özlemlerin
büyür çaresizliğin
bir o kadar sen büyürsün
bir o kadar büyür yüreğin...
ben nerdeyim?
nerdeyim..!
Kayıt Tarihi : 23.9.2004 18:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bilir misin?
düğüm değil bu, kördüğüm
çözemezsin
büyüdükçe özlemlerin
büyür çaresizliğin
bir o kadar sen büyürsün
bir o kadar büyür yüreğin...
Ben iyibilitrim bu oyunu yalnızlığımın kuytusunda oynarım oyuncu ben, oyuncak ben, sahne ise yüreğim...Tebrikler
tanıdım bir çok gece
yastığına sarılırsın en çok
ama oda nankördür
hep onu hatırlatır acımadan sana.....
büyür çaresizliğin
bir o kadar sen büyürsün
bir o kadar büyür yüreğin...''
Çok güzel... Özlemiştim şiirlerinizi.. Kutlarım..
'Ya benim yüreğim ?
Ya benim yüreğim ?'
demenizi beklerdim...
Güzel... Tebrikler bin kere daha...
TÜM YORUMLAR (10)