Yalnız
Toprak üstünde
Tekrarlanan mevsimlerin
başa dönmesini izlerken
bitmesini istemedim hayatımın.
Yalnızlık ne acı gerçektir ki ...
benim vücudumda her zaman kalıcı bir iz bıraktı
ve iz bırakmadığı hiçbir yer kalmadı
Unutuyorum unutuyorum yalnız olmadığım zamanları
Keşke diyorum keşke
Ve sadece keşkelerle kalıyor kelimelerim
Keşkenin faydasının olmadığını bildiğim ve konuşmamın kelimelere dökmemin acı gerçeği oldu keşke kelimesinin , bu kadar ağır ve yaralayıcı olduğunu bilmemeyi isterdim
isterdim ki bende beynimde yalnız kalmamayı
isterdim ki milyonlarca hücrenin içerisinde yalnız hissetmemeyi
Bana eşlik etmesini istediğim birçok şey var bunlardan birisi , sen
sen dediğim kişiyi bilmediğim , sen
ve yaralı bir meyvenin insana zarar vereceğine inanan ve inanmayan insanların bir arada yaşaması
Gerçekten de emsalini gördüğüm şehirlinin köylü ile aynı toprakları paylaşmaması
Sadece zannetmesi
Paylaştığı şeylerin tek olduğunu
fakat hiçbir zaman bunu beyninde idrak edememesi
Gökyüzüne bakarak susan
toprağa bakarak susam olmanın özlemliğini yaşamaktır yalnız kalmak ,birileri için
Birileri için aşık olmamak
Birileri için sevilmemektir
Birileri kendinde ,
Birileri herkes de görür ,
Yalnızlığının suçunu...
Kayıt Tarihi : 15.2.2021 01:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Sade 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/15/yalnizlik-oyle-bir-sey-midir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!