Uzaktakiler yaralamisti zaten, aglatmisti, acitmisti,
degerini bilmemisti, ortada birakmisti, birde üstüne en yakinindakiler sahip cikmadi, herkez kendi derdine takildi, onu takmadi unuttu gitti.
O ortada kaldi, nereye gidecegini, kime sirtini dayiyacagini bilemedi, ortada kaldi o, ayakta kaldi.
Yüzünde hüzünlü bakislar, yanaklarda kuruyup kalan,
kimsenin silmeye yanasmadigi yaslar..
Önünde bir gelecek vardi ama artik arkasinda agir bir gecmis tasiyordu, boynu bükülmüstü, önünü göremiyordu.
Cok aglamisti, gülmek güc geliyordu,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta