Yalnızlık kadermiş
Hüzünmüş, kedermiş
Ömrünce gidermiş
Dert içmek, kanmakmış.
Ölmekmiş yaşarken
Düşmekmiş koşarken
Çileyle pişerken
Kavrulmak, yanmakmış.
Yalnızlık işte bu
Verenin olmaz su
Azrail'i hu hu
Her daim anmakmış.
İsmail Malatya
Kayıt Tarihi : 27.5.2018 18:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!