Yalnızlık Oldu Yüzyılımızın Adı

Yalnızlık oldu yüzyılımızın adı
Çoğalmak sistemleşiyor ve böylece
Buruk nesneler donuk görüntüler ve biraz aşk
Hızla tenhalaşıyor kendi içinde
Tam ortasından bakıyorum teknohayatın
Baktım ki her yanım yalnızlık

Sesler içinde sesimi tanımıyorum
Çok çelişiğim beynimi ellerimde taşıyorum
Bir başına adımlıyorum güz yokuşunu
Kaygısız dumanlar boğazlıyor beni
Bir labirenti andırıyor şehrin sokakları
Bir mahşere geldim ki her yanım yalnızlık

Bir ulaşamama eylemidir mutsuzluk
Çoğunca kucakladığımız çözümsüzlüğün
Soyut bir kopukluk ki bir türlü kotarılmayan
Bütün tabiatıyla varoluşun
Günler mevsim mantığıyla uzlaşıyor
Öyle bir zamanlaştım ki her yanım yalnızlık

Ey kokulardan renklerden netleşen gizem
Ve ey gereksinimi üstleyen iletim
Ne anlar yaşadınız ne durumlar yarattınız
İçinizdeki ilahlarla yücelttiğiniz tabularla
Bir içimdeki boşluk birde sokaktaki adam
Sokaklar ki her yanım yalnızlık