Bir adım atarsın;
üşür ellerin,
kurur dudakların,
dökülür önüne o sonbahar.
Aylardan Kasımdır,
günlerden o bitkin cumartesi,
yıldızlar küsmüştür geceye,
ve o şarkıyı söyler yapraklar.
Bunlar yetmiyormuşçasına,
esen o deli rüzgar getirir onu.
soluk soluğa kalırsın,
gözlerinde tutamazsın yaşları,
bir sessizlik sarar bedenini,
sonra artan yalnızlık.
Delicesine koşarak dışarı atarsın kendini,
yağmur vurur yüzüne,
güneş çekmiştir perdelerini,
ve herkes giderken senden,
düşersin o kaçtığın kaldırımlara,
ellerin yara bere içinde,
haykrırsın bir çocuk gibi.
Şimdi yalnızlık nedir bilir misin? ..
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta