Yalnızlık Ne Zormuş Şiiri - Mehmet Dumanlı

Sevgiler çiçek açmıyor artık,
Sevdalar karakışlara düştü düşeli.
Güneşler içimi yakmıyor artık,
Gönlüme yalnızlık düştü düşeli.

Ilık ılık esen yeller bile fırtına oluyor,
Gözyaşlarım ise sel olup çağlıyor,
Bir ben değil bütün benliğim ağlıyor,
Hayatıma yalnızlık düştü düşeli.

Sessizliğin çığlığı içimde büyüyor,
Umutlar koşar adım umutsuzluğa yürüyor,
Hayatımı bir şey bilinmeze sürüyor,
Hayatıma yalnızlık düştü düşeli.

Ah ne zormuş yaşamak yalnız,
Doğarken yalnız, yaşarken yalnız,
Bir dileğim var senden yalnız,
Ölürken bırakma beni yalnız.

04.12.2008
Mehmet DUMANLI