veresiye satanlar gibi oturuyorum evde,
kafam iki elim arasında...
endişe öne geçiyor bir şeyleri beklerken,
özlem kaynak yapıyor düşünme sırasında!..
ne el ediyorum kimseye,
ne ses ediyorum...
bir kanepeden farkım yok bu günlerde,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta