Yalnızlık Müzikali Şiiri - Jan Çetinkaya

Hücrelerime bir çığ düşüyor,
hükmünü çığlığa bırakıyor düşünce..
Ardına bakmadan, durak tanımadan geçen otobüsler,
nice hüzünler taşıyor bir bilsen..

Basamakları sokağın, sevgililerin adımlarını sayıyor
Sonra, suskun kaldırım taşları dile geliyor
binlerce duyguyu çiviliyor soğuk bedenine..
Adım adım yalnızlık müzikali sanki bu sokaklar
Dans eden,
Dilenen,
Titreyen
bedenler arasında...