12.05.2003 Trabzon
Ulaşınca sonsuzluğa,
El uzatınca uçmağa,
Değerin bilinir olunur.
Hatırlarlar mı kaldığın,
Onca yalnız günlerini, tek başına?
Zehirli yılanların içinde,
Sokulmadan yaşamaya çalışmak.
Mertçe yaşadığın bu alemde,
Ne yarın ne dostun olmayacak.
Seni zorlayacaklar kahpe ol diye,
Ödün vermeyeceksin yiğitliğinden,
Hep yalnız kalacaksın.
İtileceksin ve kakılacaksın.
Gülüneceksin, ayıplanacaksın.
Yalnız yaşayacaksın!
Zorlandığın her anda,
Üzülecek, ağlayacaksın.
Dağlara, kayalara çıkıp,
İsyan edecek, haykıracaksın:
Benim yazgım buymuş,
Gülmeye nasibim yokmuş.
Bu fani acunda,
Tüm acılar mı bana kalmış?
Çepni Serhat ÖZTÜRK
BİŞKEK/KIRGIZİSTAN
21.01.2022 – 15:30
Çepni Serhat Öztürk
Kayıt Tarihi : 8.5.2022 14:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!