Bu bir manifestodur, yalnızlık manifestosu..
Sevgili, evet bugün de yoksun
ve yine dışarıdan gelen toprak kokusunu içime çekerken,
iliklerime kadar sana bulanıyorum..
Haklısın yine aynı şeyler, evet..
Zaten değişmesini beklemek iyimserlik olmaz mı?
Çünkü ne yalnızlığım değişti, ne ben..
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta