Yalnızlık Mahkumu
İşte birkez daha gece oldu,
Odam yine yalnızlıkla doluydu,
Yalnızlığımdan her gece isyan etsemde,
Beni duyan bi allahım oldu.
Dertsiz başıma dert aldım,
Aslında hayatı senle tanıdım,
Sensiz her gecemde kabusla uyandım,
Ama hala yanlız ve anlamsızdım.
Sesini duymak için seni aradım,
Ama ne yazık ki uyuyordun,
Anladım ki bu gecede yalnızlığa mahkumdum,
Ama hala sana aşık ve tutkundum.
Gün ağarmak üzere,
Bir gece daha bitti gibi,
Ne yazık ki her sabah gece olmaya mahkumdur,
Tıpkı benim yalnızlığa mahkum olduğum gibi.
Kayıt Tarihi : 1.4.2006 19:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/01/yalnizlik-mahkumu-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!