Yalnızlık
Hayli karanlık bugün; yağmurun arasından
görünmüyor dağ. Hayatı yeraltına sürükleyen
yağmurdur tek ses.
Ve yağmurla birlikte gelir soğuk.
Bu gece ay olmaz, yıldızlar da.
Rüzgâr geceleyin yükseldi;
sabah boyunca kamçıladı buğdayı –
öğle vakti dindi. Fakat fırtına devam etti,
ıslattı kuru tarlaları, sonra sel olup taştı -
Yok oldu toprak.
Görülecek bir şey yoktu, yalnızca yağmur
ışıldıyordu karanlık pencerelere karşı.
Hiçbir şeyin kımıldamadığı dinlenme yeridir burası -
Şimdi dönüyoruz olduğumuz şeye,
dilsiz ve imgelemsiz olarak
karanlıkta yaşayan hayvanlara –
Hayatta olduğumun hiçbir kanıtı yok.
Yalnızca yağmur var, sonsuz yağmur.
Louise Glück (d.1943, ABD)
(2020 Nobel Edebiyat Ödülü)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 8.10.2020 23:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Solitude by Louise Glück It’s very dark today; through the rain, the mountain isn’t visible. The only sound is rain, driving life underground. And with the rain, cold comes. There will be no moon tonight, no stars. The wind rose at night; all morning it lashed against the wheat – at noon it ended. But the storm went on, soaking the dry fields, then flooding them – The earth has vanished. There’s nothing to see, only the rain gleaming against the dark windows. This is the resting place, where nothing moves – Now we return to what we were, animals living in darkness without language or vision – Nothing proves I’m alive. There is only the rain, the rain is endless.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!