Yalnızlık Kuralı Şiiri - Ayşe Dağlıoğlu

Herkes sen kadar yalnız olamadı biliyorsun
İş çıkışı sevinçler telaşın ya da

Yaşamayı arzuladığın tüm saatler
Hayalin olmaya izin vermedi
Ve hayat seni böyle kabul ediyordu

Duvarlar arasında büyüyen
Tek başınalık ürkütmüyor seni artık

Canın istediğinde çık dışarı
Vitrinler sana insanları hatırlatır bilirsin
boy boy giydirdiğin, çıkarıp atmak zorunda kaldığın
insanları

Üşümek istiyorsan
dokun cama

Camlar kırık ve keskindir
Kalabalıklar keser seni ince yerinden
Ve kan akmalı kendiliğinden

Dokun istediğin her şeye
Dokunmaya hakkın var
yalnızlığına,
seni yalnız bırakanlara dokunmalısın

Yalnızlık büyüklük
Yalnızlık asalet
Yalnızlık emek
yalnızlığın dokunulmazlığı var