Yalnızlık kadar kanatan yok içimi,
Yalnızlık kadar kimse tarafında vurulmadım ben.
Sırtımdaki kurşun yaralarını saymaya gücünüz yetmez.
Yüreğimin üzerinde kaç kılıç izi var bilinmez.
Ben saymayı bıraktım,
Ama kanamayı bırakamıyorum.
Öyleyse ben hala mı hayat hakkında ümide kapılıyorum?
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman