Aniden bastırıyordu özlem damlaları, beni ilklerine iliklerime kadar ıslatıyordu hayat. Aşk ile yağmur arasını buluyordu gözyaşı.Beni usanık ,uyanık hallere taşıyordu içimdeki taşınmazların .Gayrı menkulüm olmuşsun ki bu sevdanın kulu kölesi olarak peşinde sürükleniyorum .
*Yalnızlığımın çekmecisindesin, özledikçe çıkarıp yazıyorum seni.
*Yokluğunun sevilecek neyi varsa o yokluğuna n’ey çalıyorum.
-Hoşça kal meğer ayrı yazılıyormuş, sen gidince anladım. Ne kadar bitişik yazmaya kalksam da aşk kurumu uyardı beni.
*Sırrın meğer senle hoşça kallar yaşayarak sende yok olmakmış.Buymuş aşkımızın sırrı.
Ben yok, sen yok, aşk var.
Samimiyet, sadakat, seviye, sanat, sevgi, sıcaklıktı benden istediğin.
Bu “s “ ile başlayan kavramlarına sonra “ g” li akışların oldu.
-Güven, güvenlilik, güruh, gelecek ,güleçlik, gül, gibi istemlerin setlerini serdin.
*Bir kadının özü güven ,ilgi, içsel romantizm,şımartılmayı tümleyen her ince tavırda saklı olduğunu biliyorum.Ki sen onları doluca yaşadın zaten.
*Neydi eksiklik?
*Her aşk, bir davaya benzer, herkesin kendi haklı olduğu yanlar var.
Oysa sen samimiyetin, güvenin , ilginin, içsel sevinin hep odağında olup olmadığına baktın.
*Ben hep sendeydim, kendimde olmadığım düş ve haz zehirlenmesi demleri hariç.
*Hariç’ten g(h) az’el yazdığım geceleri sayma hayattan.
Hep yâre bakan, hep ara konan gelgeçli bedbahtlarımı sayma.
*Nefsi zehirlenmelerimin kirli sularında yüzen perilerin suçlusuyum.Beni gecelerinde tutuklamaları hataydı aşk.
*Bu aşk rızkımızı yiyenlerin gayrı meşru haz hırsızlığıdır.Ben değil, bir ben kaybıdır. Bir ben ayıbıdır.Telafisi olmayan bir iç yıkma atomunun sonlarıdır.
-Biliyorum sen Nagazzaki değildin. Hatalarımın atomları altında kalamazdın.Öyle canhıraş güncelere direnecek içsel sığınağın yoktu.
-Güvenip bütün dünyanı kollarına bıraktığın bendim. Biliyorum bütün bunları. Çok bilinçli bir günahkarım ; ama elimde olmayanların elemcisiyim anlamalısın Tinsu.
Sensizliği yok etmeye programlı hasretlerin üreticisiyim.Mekanik temlerim var, sözlerim sevgine makineleşirken.
-Bir robot gibi yalnızlığımda seni yaşıyorum . Elektriği sevgine dayalı bir robotum artık.Sevgin olmasa bende kalanların, vicdanıma akıttıkların olmasa yazamayacak kadar kaderine kitlenmiş bir sen hastasıyım işte Tinsu.
-Psikolojik bir vaka gibi.Psikologlara ders veriyorum bu senli demlerimle. Kimsenin anlamasına gerek yok.
-Ben çok kimsenin bir kimsesiyim. Kimsem sensin. Yalnızlık komasına gireli acılarım gülüyor, ben ağlıyorum.
-Şimdi kökleri yaramda olan aşk ağacımız gökyüzüne , yaryüzüne nasıl uzanacak. Gelip yanımda uzansan uzar mı ki dalları yaryüzümüze. Sisler yerine hislerin kaplar mı ki?
Daha sonra güleç bir bülbül konar mı yar ağacızımıza. Benim yerime konuşur mu senle?
-Beni anlatır mı senden sonra değişen, bütün pişmanlıklarını eğiten, kendini bulan beni.
Der mi ki sana:
…: O senin prangaladığın gelmiş ve aşkı geçmiş en büyük Mecnun. İletilerini sosyal ağlar üstünden ya da yürek telinden iletmelisin.
-O en ufak bir iletişiminle bu yalnızlık komasından çıkacak.
Sonra gül yüzünde açılan gülün dile gelip:
...: Haysiyetini korudun hep. Güvendiğin dağlar üstüne yıkıldı, altında ezilmedin. Bir kadınslık kitabısın. Her halin kadınlığın özdeyişi gibi manidar haller yaşatıyor. Sen özele özelsin.Buraya kadar gerçeklerindi. Ey yüzünde yetiştiğim güzelim. Şairin gül cemaline hasret. Cümle cihana anlattığı binlerce yazının ortasında ağlıyor.
-Dünyada hiçbir kadına binlerce şiir,binlerce yazı yazılmadı. Bu kadar derin, felsefi,içleri yakan, ruhu temizleyen, pişmanlığı aklayan şey görmedim.Bir başkasının kıskanarak ölümcülleştiği bu sevgi çeşnisine çeşme olmalısın.
-Onun yüreğine su olup aşkına akmalısın.Gayrı zamanı geldi de geçti.Bu sana ait masallara masal olan masalında peri ol.
-Cadı olarak kalıp lanetleri paketleme geleceğine.Ahlar seni bulur hayatın her deminde. Seni mutsuzluğun sızısı yapar.Linç edilmiş bir
Geleceğe yamalama başka aşkları. Senin aşkın volkanik bir yürekte .Senin huylarından geçiyor fay kırıkları.
-Haydi, içindeki artçı depremleri bırak.Olanla kalınmaz.Olanların kederi olma Tinsu .Olacaklar akıyor sana doğru.Sen olağan bir olacağın aşk çağısın.Yeniden yaşanma resitalinde salına salına yürümelisin.
Kayıt Tarihi : 16.12.2011 12:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayrettin Taylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/16/yalnizlik-komasindayim-hekimimsin-tinsu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!