Yalnızlık kol geziyor, Kalabalıklar kıyıya vurdu. Deniz,hasreti yazıyor. Göz göre göre... En masum sevmelerimizde vurululmuşuz. Masumuz binbir kinde. Solan her gülüşe bırakılan, Bin bir acının resmiyiz. Yangın yeri duygularda, İlk yananlar biziz aslında. Kül olduk. Son yananlara bıraktık kalabalığı. Üzerimize hızla gelen arabalar, Çarması hayali bir aşk. Yaşıyoruz binbir umut. Kır hüznünü, Bugünün, Yarının, senin.. Gel artık. Yalnızlığımı boz. Düzenden çıkar beni. Gülüşlerimin ağlamasını sustur. Beni hasretine al, Kabul etdavetimi. Hasretlerimize kol kanat gerelim. Bizden bir hayal olsun. Adı hasret, Soyadı biz olsun. Bizim olsun,bizden olsun. Gülüşlerin güneşe rakip olsun. Kol Geziyor Yalnızlık, Kimse umrunda değil, Kimi görse koluna giriyor,insanlık adına. Aşk veriyor bir demet. Sakın aldanma! Demetin içinde gizli bir hüzün var. Çekme içine! Yalnızlık kol geziyor, Girer koluna, Basar seni bağrına.! Mısri Nuray ALTAY
Nuray Altay PüsküllüoğluKayıt Tarihi : 3.1.2012 14:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!