Alnın en kalın çizgisinden,
Parmaklarına dokunacak kadar uzağım.
Sen ki gözlerine karıştığım;
Renginde sevginin yoksulluğu,
Bir yanın baharın sonunda,
Bir yanında çiçek gülüşleri,
Ve yalnızlığım,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta