Her gece sessizlikte ben yalnızlığımı anlatırken duvardaki gölgelere,
Umut düşerdi içime elbet bir güneş doğacak diye.
Kimi zaman altmışikiden tavşan yaparken mutlu olurdum resimlerde,
kimi zamansa ellerimle yaptığım kuşların gölgeleri
uçabiliyorlardı duvarlarda özgürce.
Erkekler ağlamaz derler ya şarkılarda sözlerde,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta