Kapı önlerinde nice yalnızlar bilirim.
Bir selama hasret,bir gülüşe tutsak,
Sızlanıp,
Dolaşan,uyur gezer misali.
Sessizlik el versin sersem ol demlere
Var,
Kimsesizler kimsesine.
Yalnızlık hırsa garkolsun boğazında düğüm düğüm.
Yalnızlık, bir dert neylersin.
Her zaman bir dost beklersin.
Gözler yollarda, yorgun düşersin.
Kim bilir kahrolsan
Her doğum bir tabuta gebeymiş
Bilesin
Kayıt Tarihi : 22.11.2008 20:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Onat](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/22/yalnizlik-kahredermis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!