Üstüme alevden gömlek giymişim,
Ömrümü; aşkıma heba etmişim,
Gözüme hasretlik farı çekmişim,
Yalnızlık kadermiş, düştüm neyleyim.
Ayrılık ateşten, alevden bir kor,
Yaşayan insanı eder avare bir kör,
Ayrılık ölümden beter, çekenlere sor,
Yalnızlık kadermiş, düştüm neyleyim.
Ab-ı hayat denizinde yüzer giderim,
Bir avare gibi şehir şehir gezerim,
Boynumdan düşmeyen gam zincirimle,
Yalnızlık kadermiş, düştüm neyleyim.
Çölde gezen Mecnun, ahu misali,
Gurbet gurbet ağlar coşar gezerim,
Hasret rüzgârıyla biten, geçen ömrümde,
Yalnızlık kadermiş, düştüm neyleyim.
Ayrılık çekilir; az da olsa bir ümit varsa,
Çekilmeyen ümitsizlik, çaresizlik bilhassa,
Birde sonu gelmez, zalim ayrılık varsa,
Yalnızlık kadermiş, düştüm neyleyim.
M. ÇAL
Muhammet ÇalKayıt Tarihi : 4.11.2012 16:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
Değerli üstadım, bir birinden güzel ve bir birilerinden değerli yorumlarınızla şiirlerime sunduğunuz katkı ve şahsıma verdiğiniz destekten dolayı çok teşekkür ederim. Okuyan gözlerinize yorum yazan ellerinize sağlık. Selamlar ve saygılarımla
Muhammet bey tam p.10 ant.
ANT.10
TÜM YORUMLAR (4)