6 Ekim 2008 İstanbul Güngören
Çok istedim bir sabah erken kalkmak
Çıkıp kendimi bu yollara atmak
Hızla uzaklaşıp buradan kaçmak
Bu bomboş iğrenç şehirden kurtulmak.
Uzaklaşsam en fazla neye yarar
Yalnızlık hep benim çevremi kollar
Tek arkadaşım karanlık odalar
Yalnızlık zaten hep beni kovalar.
Merak ettim ettim neden ben hep yalnızım?
Topluma göre fazla mi yanlışım?
Diğerlerinden geri mi kalmışım?
İnsanlara kötü mü davranmışım?
Cevapsız sorular yaktı beynimi
Gereksiz yorumlar üzdü kendimi
Umutsuz vâkâlar kırdı kalbimi
Belki kaderdir yalnızlık değil mi?
Kayıt Tarihi : 12.4.2023 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!