Benim yalnızlığım gözyaşlarım kadar masum,
Ve rüzgarın fırtınalar koparması kadar hırslı.
Benim yalnızlığım gökten düşen bir kar tanesi kadar küçük,
Ve bir kar tanesi gibi gittikçe büyüyen bir keder.
Benim yalnızlığım ufuklar da kaybolan gözlerim kadar kara,
Ve dalgaların kıyıya vurması kadar acı.
Benim yalnızlığım,
Ağıran saçlarım kadar bembeyaz,
Ve güneşin sabaha vurması,
Sonra gökyüzünü aydınlatması gibi masmavi.
Ve ben yalnızlık kadar yalnızım...
Hasan CanKayıt Tarihi : 15.12.2004 18:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!