Yalnızlık Kadar Şiiri - Mecit Ulusoy

İstediğiniz yere gidin
Bırakıp beni bu dört duvar arasında
Düşünmek istiyorum
Anlayın sana
Bu dört duvar küçük geliyor bize
Gidin ne olur
Gidin burası dapdar
Yalnız kalmak istiyorum
Anlayın sana
Yalnız kalmak
Yalnızlık kadar

Bana yeter kalemim
Bu kağıdım, bu sigaram
Yeter diyorum size
Anlayın sana
Bu kül tablam
Bu masam
Bardaklarım sobam
Bu dört duvarım
Bu odam
Bana yeter diyorum
Anlayın sana

Haydi gidin
Nereye isterseniz
Sizi görmeye artık
Tahammülüm kalmadı
Anlayın sana
Kovuyorum işte hepinizi
Sizi, size ait her şeyi
Baş başa bırakın beni dört duvarımla
Anlayın sana
Yalnız kalmak istiyorum
Kendimle, kendi derdimle
Yalnızlık kadar

Bakmayın öyle mahzun
Çevirip gözlerinizi üzerimden, gidin
Ben dertliysem ne zararım var size
Haydi gidin artık
Anlayın sana
Gündüzlerimde de yaşamak istiyorum gecelerimi
Size gerek yok diyorum
Dört duvarım yetiyor bana
Evet işte öyle, gitmenizi istiyorum
Anlayın sana

Aramayın artık
Sormayın, haber yollamayın bana
İki yabancı gibi olmak istiyorum
Anlayın sana
Ürküyorum artık
Hınca hınç kalabalıklardan
İnsana değer vermeyen ortamlardan
İnsanlar için kurulmuş
İnsan bataklıklarından
Ben yalnızlığı özlüyor
Yalnızlığı seviyorum
Yalnız kalmak istiyorum
Yalnızlık kadar