Yalnızlık İyi Güzel Şiiri - Emre Seher

Bir bankta oturuyordum.
Hafiften rüzgarın estiği sahil kenarında sigarayı yakıp üfledim geçen giden zamana.
Belkide arkamdaki boşlukları görmemek için kafamın dikine uzun uzun bakıyordum yanımda oturan bi çift sevgilinin gülüşmeleri canımı fazlasıyla yakıyordu.
Rüzgar biraz daha dert esmeye başlamıştı.
Daha sert..
daha sert derken..
Belki bundan iyi bi zaman dilimi olamazdı ağlamak için.
Rüzgar çok üşütmüştü göz yaşlarımı.
Deniz sessiz ve bi o kadar şeffaftı.
Yalnızlığımın yörüngesi olmalıydı ki?
Denizin karaya vuran dalgarı adete benimle konuşuyor gibiydi. Rüzgar usulca kulağıma fısııldıyor.
Herkese gücüm yetecek kadar gergin durumdayken, kalabalalık arasına karışacak kadar güçsüzdüm.
Yalnızlık iyi güzel, hoş.
Kimseye de zararı yok üstelik.