Bölünmek düşüncelere
Kanatlı düşlere tutunup
Gitmek çok uzaklara
İç içe oturulan odalara
Sesler biriktirmek acelesiz
Sönmüş bütün külleri eşeleyerek
Yeni bir bahara yürümek tasasız
Ve özlemek kışı parmak uçlarımızda
Hangi denklemidir hayat!
Aşka üzüldüğümüz
Yalnızlık isim bulmak hüzünlere
Parçalanarak kendimize bölündüğümüz
Neden dar içimdeki bütün odalar!
Yakamdaki hangi azrailin eli!
Üşüdüm unutuluşun gölgesinde
Yetmiyor düşünce acımı sarmaya
Bir kadim iyilik bıraktım sana
Güldükçe gözlerinin içi
Yeter bana
Kayıt Tarihi : 24.11.2014 13:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!