Yalnızlık II Şiiri - Hacı Mehmet Erol 2

Akşam olunca ümitsizlik, hüzün
çöker üstüme,
Yalnızlık kapkara perde çeker
Kalbim hayalimi resmedip çizerken,
Bedenin benimdir gün boyu.
Götürür bilmediğim mekanlara,
siyah gözlerin,
Ya o içten samimi sözlerin,
hayat verir.
Al beni götür aşkın o eşsiz bucağına,
Al kucağına şarkı söyle öp okşa.
Seni beklerken dakikalar asır gibi geliyor.
Deliyor kalbimi, o çocuksu canlığı,
Gel gel ne olur, bütün zamanlar bizim olsun
Doysun,
susayan dudağım özleyen kalbim.