Yalnızlık İhtilalleri Şiiri - Goncagül Ç ...

Yitip tükenen bir ömrün,
Sancılı yarınlarında sevdim ben seni sevgili.
Gülüşünden,gözlerinden öpülesi
Hayaller biriktirdim heybemde.
Her bir gün sonrasına daha bir heyecanla
Senin gözünden
Senin yüreğinden uyandım.
Uçan kuşlara,
Açan güllere bizi anlattım.
Tüm kainat şahit olsun bendeki sevgiliye
Tüm kainat şahit olsun sendeki sevgisizliğe.

Sen ne zaman öldürdün beni ey sevgili!
Yalnızlık ne zaman ihtilal etti
Şu garip,bedevi yüreğimizi.
Hangi toprak kıskandı da
Soldurdu açmayan gonca güllerimizi.
Ayrılık ne zaman çaldı da kapımızı,
Mercekten bakmadan
Sonuna kadar açtın.
Ne zaman buyur ettin yüreğine de
Saat tam sen geçerken benden,durdu.

Hangi lisan tercüme eder,
Bağrı yırtık gecelerime
Damla damla süzülen gözyaşlarımı?
Kim zapteder derdimin hıçkırıklarını?
Hangi serzenişim,
Hangi çırpınış ve çaresizliğim
Zincirlerini kırıp,özgür kalır?
Sen ne zaman dönersin geri?
Dönmesen de uzaktan uzağa sever misin beni?

Sen ne zaman kapattın bu aşk defterini
Ey sevgili !
Ben sevda denizinde boğulurken
Sen hangi limanın kıyısında demleniyorsun?
Hangi ar damarı çatlamış çaldı seni benden?
Yüreğine geçmiş deyip,
Hangi masada yâd edip kadeh tokuşturdun?
Kimlerin sofrasına meze ettin bizi?
Susmalıysak bu cengin ortasında
Kuşanmalıysak birbirimize karşı kılıç kalkan
Ve verilmiş onca sözlere ihanet edeceksek
Kalplerimiz taş,dillerimiz lâl olsun.

Görecekse bu gözler riyakâr sevgini
Hiçbir tabip dokunmasın bendeki bu yaraya
Gözler ağma,hayaller hayal olsun.
Hiçbir cihanda aşk payidar kalmasın.
Başka gönüllerde sürdüğün saltanat
Gün gelir yok olursa
Elinin tersiyle ittiğin bu yüreği hatırla sevgili
Hatırla ey sevgili !..