Yalnızlık İhtilali Şiiri - Ülkü Güven

Ey Sevgili
Bir yalnızlık ihtilalinde sürüldüm ben bu şehre....
kapkara bir sis çöktü yamaçlarıma...
gelincik,cellat olup doladı ilmeği boğazıma...
sen yoktun,aynalarla aramı açtım yok yere
geceleri akrep toplamayı bıraktım...
gölgemle halleşiyorum arada
arada bir sigara yakıyorum...
bitmeden söndürüyorum...
duvarda asıl haritaya takılıyor gözlerim
yerimi yurdumu bulamıyorum
içim darlanıyor
derin derin içime çekiyorum ofları ahları
söylenmesi gereken cümleleri kuramıyorum yine
yine yüreğime paslı çiviler çakıyorum
kanımı akıtıyorum
canımı yakıyorum
canımı alıyorum
ağlıyorum
Ey Sevgili
ben bu şehrin ciğerini söküyorum