Bir günün akşamında,
Yine sessiz bu ev, yine kalbim ümitsiz.
Arkadaş bir kalem ve bir de kağıt,
Radyoda çalan şarkı, sessiz hayatıma sesli ağıt.
Bıktım diyor kalemim, yalnızlığı yazmaktan,
Yalvarırım kalemim beni sensiz bırakma
Hiçsiz mi? Yaşanacak bu ömür….
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta