Bir yalnızlık hücresindeyim,dört yanım çevrili.
Öyle bir yalnızlık,öyle bir hücreki bu,
İleri geri,sağa sola
Tam dört adım.
Dört adımda yaşıyorum hayatımı.
Her attığım adım bir sonrasını,
Bir sonraki adım başa dönüşü simgeliyor her zamanki gibi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
