Tanrı çıplaktır diye bağırdı
Elleri yalnızlığının gölgesinden saklanırken
Karanlığı delen cırtlak sesi ile
Bir horoz çığlığında gün ağardı
Sen diyeceği kimse olmamıştı
Yalnızlığına o kadar alışmıştı ki
Yalnızlığı onun seniydi
Günahlarından bile eskiydi
Ritminde dans ederken şarkıların
Alkolün ne denli cana yakın olduğunu bir kere daha onayladı
Sesinden nefret ettiği martıların
Gürültüsünde şarkı söylediği vapurların
Bilmeden üzdüğü tüm insanların
Yalnızlıklarını çaldı
Çaldı ve gitti.
Ömer İskenderoğluKayıt Tarihi : 6.5.2005 00:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer İskenderoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/06/yalnizlik-hirsizi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!