Yıllardan yalnızlık yine
Takvimlerde hasret kokan günler,
Sayısı sayılmayacak kadar hüzün damlaları,
Gecelerin adı kaybolmuş,
Ertesinde bir seher yeli,
Yalnızlığa bürünmüş bir hava
Tütüne bürünmüş tüm düşler,
Efkarın elinde kalan bir sigara
İçine çekesin gelir.
Birden bir duman,
Kül olan ateşlerin resmi karşında.
Kendini görürsün bir an da...
Tükeniyorsundur oysa,
Karanlıklar giymiş bir beyaz,
Elini uzatan bir türkü
Cümleler giydirilmiş bir yalnızlık.
Sussa kıyamet koparacak harfler,
Ağlasa nirvana taşıcak o haline.
Harfler dahi yaralanmış,
Duyguları sorma hepsi cinayete kurban.
Ve sen tükenip bitmeyen yalnızlık,
Adına kaç türkü yakıldı,
Kaç şiir yazıldı,
Kaç masaldan sıyrıldın sen.
Bir bana misafir
Bir bende tutuklu kaldın.
Kelimelerin ertesine sığındın.
Kırk cümlede yüreğime oturdun.
Sözüm ona,
Hasretin yalnızlık yerim.
Oysa ben ne çok severim,
Yalnızlık ne de olsa senin eserin.
Mısri Nuray Altay
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta