Yalnızlık ne biliyormusun?
Insanın kendisiyle kavgasıdır yalnızlık.
Uzun caddeleri tek solukta
Ve korkar adımlarla yürümektir.
Şehrin güneşlerinden arınıp
Soyut dallarında yoksun biçimde açan çiçeklerin
Baharlara çıkamaması yalnızlık.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta