Yalnızlık Hayattan Yediğimiz Kazık

Küçüktüm ufacıktım
Top oynadım acıktım
Kurtlar sofrasına düştüm
Doymadan sofradan kalktım

Yarım kalmış hayatın
Hesabının tamamını ödedim
Acılarımı bahşiş bıraktım
Veresiye defterine çizik attım

Ah şu yalnızlık
Hayattan yediğim kazık
Yazık çok yazık
İstemiyorum böyle dokunulmazlık

Çok çabuk büyüdüm
Çocuk kaldı ruhum
Oyunlar oynamak istiyorum
Hayat büyük bir oyun

Yalnızlığın koynunda uyuyorum
İçimdeki çığlıkla uyanıyorum
Sessizliğin sesini duyuyorum
Karanlığımdan korkuyor ürperiyorum